Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

25) Εθελοντισμός, σκέψεις

Εθελοντισμός    

- Θα παραθέσω κείμενα που άντλησα από το διαδίκτυο, και μετά από κάθε κείμενο σχόλιά μου:

Α) Κείμενο του Δήμαρχου κ. Γιάννη Πατσαντάρα (αποσπάσματα):
[Πρόλογος] Σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), το 2011, που μόλις καλωσορίσαμε, ανακηρύχθηκε, ως «Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντικών Δραστηριοτήτων, που προωθούν την ενεργό συμμετοχή του πολίτη», όπως είναι ο επίσημος τίτλος (http://europa.eu/volunteering
[ Κυριο Μέρος] Τι είναι, όμως, εθελοντισμός και για ποιό λόγο αποκτά τόση επισημότητα αυτή η κατά τα άλλα «αφανής» δραστηριότητα;
Σίγουρα, πάντως, εθελοντισμός δεν είναι η χρησιμοποίηση, αν όχι η εκμετάλλευση κάποιου για προσωπικό όφελος. Ο εθελοντής αντιμετωπίζει τα άτομα στα οποία προσφέρει εθελοντική εργασία, όχι με οίκτο αλλά σαν άτομα ισότιμα τα οποία περνούν δυσκολίες, σε μια δεδομένη στιγμή και στα οποία μπορεί να προσφέρει. Έτσι στη Βικιπαίδεια ως εθελοντισμός ορίζεται, «η ηθελημένη παροχή υπηρεσιών για κάποιον κοινωφελή σκοπό».
[ . . ] Όλοι σχεδόν οι πολίτες μπορεί να είναι υποψήφιοι εθελοντές γιατί και οι αντίστοιχες κοινωνικές ανάγκες δεν έχουν όρια και δεν εντάσσονται σε πλαίσια, δεν έχουν ηλικία και φύλο, ούτε και εξαρτώνται από τη μόρφωση και την οικονομική κατάσταση. Όλοι έχουμε κατά βάθος την επιθυμία, αλλά και την ικανότητα, να βοηθήσουμε εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη. Μένει να θελήσουμε να ενημερωθούμε!
Η εθελοντική δράση εκφράζει για εμάς, ως Δήμος, μια ανώτερη ποιοτικά κοινωνική συγκρότηση επειδή είναι δράση που πραγματοποιείται εθελούσια χωρίς καταναγκασμό αλλά με την ελεύθερη θέληση των Πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό ο εθελοντής Πολίτης γίνεται σύμβολο μιας ελεύθερης και ανεξάρτητης κοινωνίας της οποίας κεντρικός στόχος είναι το κοινό καλό, η ευημερία όλων μας. Δεν θα αφήσουμε να πάει ούτε μια σταγόνα χαμένη από το ξεχείλισμα δράσεων ενεργών συμπολιτών μας.
Στις άμεσες προτεραιότητές μας ως Δημοτική αρχή είναι και η δημιουργία και ανάπτυξη δικτύων εθελοντισμού όπου θα δίνεται η δυνατότητα σε όποιον πολίτη το επιθυμεί να προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του προς όφελος της κοινωνίας μας. Μάλιστα πρέπει να παροτρύνουμε τον Πολίτη προς αυτή την κατεύθυνση(Για παράδειγμα φροντίδα κάποιων συμπολιτών που έχουν ιδιαίτερες ανάγκες , προστασία του περιβάλλοντος κ.τ.λ.)
[ . .] [Επίλογος] Αν δεν μπορούμε, ως απλοί πολίτες, να αγωνιστούμε σε  οποιαδήποτε άλλη αρένα, ας γίνουμε τουλάχιστον ενεργοί πολίτες στον κοινωνικό μας χώρο ο καθένας.
Για να αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο για το Δήμο μας αλλά και για την Πατρίδα μας γενικότερα, για να πάμε μπροστά.

Γιάννης Πατσαντάρας
Δήμαρχος Διστόμου-Αράχωβας-Αντίκυρας
(πηγή:distomo.blogspot.gr/2011/01)

ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ: 1) Χώρισα το κείμενο σε πρόλογο, κύριο μέρος και επίλογο. 2) Το κύριο μέρος ξεκινά με αρνητικό ορισμό «εθελοντισμός δεν είναι η χρησιμοποίηση, αν όχι η εκμετάλλευση κάποιου για προσωπικό όφελος», και καταλήγει στον θετικό ορισμό «ως εθελοντισμός ορίζεται, η ηθελημένη παροχή υπηρεσιών για κάποιον κοινωφελή σκοπό». Ο συνδυασμός αρνητικού με θετικό ορισμό τονίζει ακόμα περισσότερο τον θετικό ορισμό. Να πω, ότι στην έκθεση συνήθως γράφουμε τον θετικό ορισμό, χωρίς αυτό να αποκλείει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα που μας δίνει αυτό το κείμενο (θέλει πάντως ιδιαίτερη εμπειρία για να κάνουμε σωστά έναν τέτοιο συνδυασμό). 3) Ο Επίλογος περιέχει μια προτροπή και κλείνει με την ‘’αποστροφή’’ : «Για να αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο για το Δήμο μας αλλά και για την Πατρίδα μας γενικότερα, για να πάμε μπροστά».

Β) Από εργασία σπουδαστριών της Νοσηλευτικής  του ΤΕΙ Λάρισας (που είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου):

Ο πρώτος ανιδιοτελής εθελοντής, σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο, ήταν ο Προμηθέας, ο τιτάνας που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους και μαζί τους χάρισε τη γνώση και τις τέχνες. [. .] ο εθελοντισμός δεν έχει κίνητρο το προσωπικό κέρδος, . . αλλά το κοινωνικό όφελος, [. .] Ο εθελοντισμός, ή καλύτερα το κίνημα του εθελοντισμού αποτελεί σήμερα με τις ανάλογες προϋποθέσεις μια μεγάλη δύναμη ελπίδας για τον σύγχρονο κόσμο. Αυτή η διατύπωση εμπεριέχει ένα θεμελιώδες ερώτημα για το τι είναι εθελοντισμός, πως διαμορφώνεται και τι ρόλο διαδραματίζει στη σύγχρονη ζωή. [. .] Το φαινόμενο του εθελοντισμού αποκτά ολοένα νέες και πρωτότυπες ποιοτικές και ποσοτικές διαστάσεις που ξεπερνούν τις παλαιές εμπειρίες παραδοσιακής φιλανθρωπίας, [. .] Η οργανωμένη εθελοντική δράση τείνει να καταστεί μια σημαντική συνιστώσα της κοινωνίας των πολιτών και συντείνει να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις στην Ελληνική κοινωνία αντιμετώπισης των πολλαπλών αδιεξόδων. [. .] Ο εθελοντισμός έτσι όπως αναδύεται, ιδιαίτερα στις χώρες της Ευρώπης, οριοθετεί τον τρίτο πυλώνα της οικονομίας παρέχοντας υλικά αγαθά και υπηρεσίες που αδυνατούν να προσφέρουν το κράτος και η ελεύθερη αγορά. [. .] Υπάρχουν αρκετές ελλείψεις στην προώθηση κοινωφελών στόχων και έλλειψη στην παροχή ενημέρωσης ώστε να σχεδιαστεί μία δημόσια πολιτική γύρω από θέματα κοινωνικής οικονομίας. Τέλος ο εθελοντισμός μπορεί να συμβάλει στην διαμόρφωση νέων κοινωνικών ηθών την συνεκτικότητα του κοινωνικού ιστού και να ενδυναμώσει την κοινωνική αλληλεγγύη.

Πως μπορούμε να ορίσουμε τον εθελοντισμό
Είναι δύσκολο να ορίσουμε τον εθελοντισμό ως σαν ένα νέο φαινόμενο. Αλλάζει διαρκώς σήμερα όψεις, περιεχόμενο αλλά και μεθόδους ακολουθώντας τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας.
Θα μπορέσαμε να ορίσουμε τον εθελοντισμό ως την δραστηριότητα εκείνη που αναπτύσσεται κατά τρόπο προσωπικό, αυθόρμητο, ελεύθερο χωρίς ατομικό κέρδος από πολίτες ή ομάδες πολιτών προς το συμφέρον της ομάδας στην οποία ανήκουν ή τρίτων προσώπων ή ευάλωτων κοινωνικών ομάδων ή της τοπικής, κρατικής ή διεθνούς κοινότητας, αποκλειστικά για σκοπούς αλληλεγγύης. Ακόμη ο εθελοντισμός συνεπάγεται μια στάση ζωής που ενστερνίζεται ιδιαίτερες αξίες, όπως η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη, η κοινωνική συμμετοχή, ενώ οι εθελοντές με τη δράση τους προωθούν θετικές στάσεις και αντιλήψεις για τα διάφορα κοινωνικά ζητήματα.

Πως εκδηλώνεται ο εθελοντισμός σήμερα
Ο εθελοντισμός σήμερα εκδηλώνεται σε πολλά επίπεδα  [. .]

Ο σημαντικός ρόλος του εθελοντισμού στην Ευρώπη
Ο εθελοντισμός εμφανίζεται με διάφορες μορφές σε ολόκληρη την Ευρώπη, κάτι το οποίο αντικατοπτρίζει την ποικιλομορφία των προσεγγίσεων και των παραδόσεων που χαρακτηρίζει τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. [. .]

Ποιος είναι ο εθελοντής
Εθελοντής είναι ο πολίτης που προσφέρει ανιδιοτελώς τον ελεύθερο χρόνο του ή τις γνώσεις του για χρήσιμες δράσεις προς όφελος άλλων χωρίς αντάλλαγμα. [. .] ο εθελοντής αντιμετωπίζει τα άτομα που έχουν δυσκολίες, τα άτομα που προσφέρει εθελοντική εργασία όχι με οίκτο αλλά σαν άτομα ισότιμα τα οποία περνούν δυσκολίες και στα οποία μπορεί να προσφέρει.

Το προφίλ του εθελοντή
-Να είναι οργανωμένος και εκπαιδευμένος.
-Να έχει εξειδικευτεί στον τομέα του για να μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα τη στιγμή που θα του ζητηθεί.
-Να μπορεί έπειτα από κατάλληλη εκπαίδευση να αναλάβει πρωτοβουλίες όπου και όταν χρειαστεί
-να είναι πρόθυμος να οργανωθεί και να συντονιστεί με τις υπόλοιπες ομάδες εθελοντών ή με άλλες κρατικές υπηρεσίες ή ομάδες που έχουν αναπτύξει ένα εσωτερικό δεσμό και μπορούν να λειτουργούν πιο εύκολα μεταξύ τους. [. .]

Αρκετοί διαχωρίζουν τον εθελοντισμό σε επίσημο και ανεπίσημό.
Ο επίσημος εθελοντισμός αφορά για παράδειγμα την προσφορά για μια μη κυβερνητική οργάνωση ή ένα ίδρυμα.
Ο ανεπίσημος εθελοντισμός αφορά την προσφορά σε περισσότερο προσωπικό επίπεδο, βοηθώντας π.χ. κάποιον ηλικιωμένο στο δρόμο.

Ο κοινωνικός εθελοντισμός σήμερα
Σε παγκόσμιο επίπεδο ο εθελοντισμός αποτελεί τον ταχύτατα αναπτυσσόμενο Τρίτο Τομέα της οικονομίας και κοινωνίας. Η εθελοντική εργασία σε πολλές αναπτυγμένες χώρες συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του Ακαθόριστου Εθνικού Προϊόντος και στην θεμελίωση του νέου κοινωνικού κράτους.

Στην εποχή μας, οι εθελοντές είναι οι πρώτοι στην προσφορά ποιοτικών εθελοντικών υπηρεσιών, στην κινητοποίηση της κοινής γνώμης, στην οργάνωση συλλογικών εγχειρημάτων, στην οικοδόμηση της διεθνούς αλληλοκατανόησης. Ο εθελοντισμός δεν είναι φιλανθρωπία, διαμορφώνει στην πράξη την κοινωνία του αύριο.

Συμπέρασμα

1 Στην εποχή μας με παγκόσμια προβλήματα όπως: αρρώστιες, υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ναρκωτικά, φτώχεια, να εκκρεμούν απειλητικά, η εθελοντική προσφορά θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση τους, άρα είναι αναγκαία.
2 στη σημερινή κοινωνία της παγκοσμιοποίησης, που κυριαρχούν οι ανισότητες και η αδικία ανάμεσα στους έχοντες και κατέχοντες και ανάμεσα στους αποκλεισμένους, φτωχούς και πεινασμένους. Ο εθελοντισμός ανοίγει τους ορίζοντες του αύριο. Οι εθελοντικές οργανώσεις σε παγκόσμιο, εθνικό, ευρωπαϊκό, τοπικό επίπεδο μας δίνουν ελπίδες για ανθρώπινες κοινωνίες. [. .]

ΕΡΩΤΗΣΗ: 
Ποιους τομείς αγκαλιάζει ο Εθελοντισμός;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
I. Δεν υπάρχει χώρος που να μην χωρά ο Εθελοντισμός.
II. Στην προστασία του περιβάλλοντος, απειλούμενων ειδών, πράσινο, παραλίες κλπ.
III. Στην κοινωνική πρόνοια και στην υποστήριξη ευπαθών ομάδων του πληθυσμού
IV. Στην εκπαίδευση
V. Στον πολιτισμό- στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς
VI. Στην πολιτική προστασία
VII. Στην εμπέδωση της ειρήνης
VIII. Στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων
IX. Ανθρωπιστικές παρεμβάσεις σε περίοδο κρίσης
X. Αναπτυξιακά προγράμματα - καταπολέμηση της φτώχειας
XI. Καθώς και άλλες δράσεις κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

ΕΡΩΤΗΣΗ : 
Τι προσόντα πρέπει να έχει ένας Εθελοντής:

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Ο Εθελοντής συνδυάζει τον έρωτα του ερασιτέχνη, τη συνέπεια του επαγγελματία, την πειθαρχία του στρατιώτη και την ανιδιοτέλεια του ανώτερου ανθρώπου. Ο Εθελοντισμός είναι η πράξη κάποιου με σκοπό να βοηθήσει και να στηρίξει την ανάγκη ενός συνανθρώπου του. Ο Εθελοντής εξισορροπεί την ανάγκη με την ελευθερία, τον σεβασμό με την βοήθεια, τη σιωπή με την φωνή. Δεν προσφέρει από το περίσσευμα ούτε από το υστέρημά του. Γνωρίζει ότι τίποτα δεν είναι δικό του και όταν χρειάζεται κάτι σπεύδει να το βρει για να το προσφέρει είτε το έχει είτε δεν το έχει.

Με τον τρόπο αυτόν (σ. σ. δηλαδή με τον εθελοντισμό) θα περιοριστούν οι παράγοντες που χαρακτηρίζουν τη σημερινή νοοτροπία των πολιτών, όπως το κλίμα του ατομικισμού, τις αδιαφορίες για τα κοινά, της εσωστρέφειας στο μικρό οικογενειακό πυρήνα. [. .]

Σχόλιό μου: Νομίζω ότι από αυτό το κείμενο μπορεί να αντλήσει ένας μαθητής πολλά στοιχεία για να τα χρησιμοποιήσει σε έκθεση με θέμα τον εθελοντισμό.

======
Τα ιστολόγιά μου 

24) Επάγγελμα, σκέψεις

Επάγγελμα

@ Ορισμός:
- Κάθε εργασία, κοινωνικά ή νομικά αποδεκτή, που ασκείται επί μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα για βιοπορισμό (Από το λεξικό του μπλοκ Πύλη για την ελληνική γλώσσα).
-Με άλλα λόγια: Επάγγελμα είναι η καταβολή εργασίας σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα προς απόκτηση των μέσων, των οικονομικών πόρων δηλαδή, που χρειάζεται κανένας για να ζήσει και να προοδεύσει. Ή με τον όρο επάγγελμα εννοούμε την καταβολή εργασίας σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα από το άτομο για την απόκτηση των μέσων που του χρειάζονται για να ζήσει και να προοδεύσει.
- Φυσικά, εργάζεται κανένας για να ζήσει και να προοδεύσει τόσο αυτός όσο και η οικογένειά του, αν έχει είτε πατρική είτε δική του.
 Συνώνυμοι όροι με το επάγγελμα είναι και οι εκφράσεις «επαγγελματική δραστηριότητα», «βιοποριστική δραστηριότητα», «εργασία», «δουλειά», και άλλες.  
- Τους ανθρώπους που δεν εργάζονται αλλά έχουν τα μέσα για να ζήσουν, τους ονομάζουμε εισοδηματίες (ή απλώς, πλούσιους κλπ). Υπάρχουν όμως πολλοί εισοδηματίες που έχουν και επαγγελματική δραστηριότητα.

@ ΘΕΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ

- Το επάγγελμα γενικά, εκτός από το να προσπορίσει τα οικονομικά μέσα σε ένα άτομο, συντελεί και στην κοινωνικοποίησή του. Το εντάσσει μέσα στο κοινωνικό σύνολο σαν ένα κοινωνικό μόριο που από τη μια προσφέρει κάποιο έργο που χρειάζονται οι άλλοι, και από την άλλη βρίσκει τα οικονομικά μέσα για να «αγοράσει» τα αγαθά και τις υπηρεσίες που παράγουν και προσφέρουν οι άλλοι.
- Το επάγγελμα επίσης διαμορφώνει τον χαρακτήρα του εργαζόμενου, συντελεί στην οπτική που βλέπει την κοινωνία, και βοηθάει και προικίζει το άτομο με ορισμένες ειδικές και γενικές γνώσεις που αλλιώς δεν θα τις αποκτούσε. Ταυτόχρονα το φέρνει σε επαφή με ένα μεγάλο σύνολο άλλων ατόμων, νεαρότερων και μεγαλύτερων, που η επικοινωνία μαζί τους το καθιστά πιο ώριμο. Γενικά, το επάγγελμα συντελεί στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του εργαζόμενου σε οποιαδήποτε κατηγορία και αν ανήκει το επάγγελμα που ασκεί ο εργαζόμενος.  

@  ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ
- Τα επαγγέλματα χωρίζονται σε πολλές και διάφορες κατηγορίες και είδη. Όσοι ασχολούνται με τους αγρούς, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τη θήρευση, την υλοτομία και την εξόρυξη, λέμε ότι ασχολούνται, ότι δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα. Όσοι ασχολούνται με τη βιοτεχνία και τη βιομηχανία λέμε ότι δραστηριοποιούνται στον δευτερογενή τομέα, ότι δραστηριοποιούνται στην μεταποίηση (μεταποιούν το σιτάρι πχ σε αλεύρι, αλλά και το σίδηρο σε χάλυβα και τον χάλυβα σε μηχανήματα και εξαρτήματα). Στο δευτερογενή τομέα υπάγουν οι περισσότεροι και τον κατασκευαστικό τομέα (κατασκευή οικοδομών, δρόμων, γεφυριών, κλπ)** . Όσοι ασχολούνται, τέλος,  με την παροχή Υπηρεσιών, λέμε ότι δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα.
- Ο τριτογενής τομέας περιλαμβάνει ολοένα και περισσότερα νέα επαγγέλματα εμπόρους, γιατρούς, δικηγόρους/συμβολαιογράφους/δικαστικούς, πολιτικούς μηχανικούς, δάσκαλους/καθηγητές, επιστήμονες διαφόρων κλάδων, φιλόσοφους, συγγραφείς, λογοτέχνες, καλλιτέχνες, ναυπηγούς, ναυτικούς, τραπεζίτες, βουλευτές, υπουργούς, στρατιωτικούς, αστυνομικούς, αγροφύλακες, δασοφύλακες, δασολόγους, γενικά τους δημόσιους υπαλλήλους, υδραυλικούς, καθαριστές, οικιακούς βοηθούς κλπ. Με την εξέλιξη του πολιτισμού δημιουργήθηκαν νέες δραστηριότητες, επιστήμονες και τεχνίτες αυτοκινήτων, τηλεοράσεων, τηλεφώνων, αεροναυπηγοί, αεροπόροι, αεροσυνοδοί, χρηματιστές, μόδιστροι, μοντέλα, κατασκευαστές υπολογιστών, προγραμμάτων και χειριστές, κλπ, κλπ. Στον τριτογενή τομέα περιλαμβάνεται και ο τουρισμός και οι κάθε φύσης ασφάλειες. Όπως και η επιβατική ναυτιλία.  
( Προσθήκη 8/5/13: Να σημειώσω ότι γενικά πλήρης και απόλυτος διαχωρισμός δεν υπάρχει: Έτσι το επάγγελμα του αγρότη υπάγεται στον πρωτογενή τομέα ενώ του γεωπόνου ουσιαστικά στον τομέα των Υπηρεσιών, μια και παρέχει υπηρεσίες/συμβουλές στους αγρότες, παρότι τυπικά ασχολείται με τον πρωτογενή τομέα).
- Από άποψη του πώς αμείβεται ο εργαζόμενος, τα επαγγέλματα διαχωρίζονται σε μισθωτά ή εξαρτημένα και σε ελεύθερα. Ο υδραυλικός που εργάζεται σε μια κλινική με μισθό, είναι μισθωτός, ενώ ο υδραυλικός που αμείβεται κατά αποκοπή είναι ελεύθερος επαγγελματίας. Ελεύθεροι επαγγελματίες με την ευρύτερη έννοια είναι όλοι οι έχοντες δική τους επιχείρηση, με την πιο στενή έννοια είναι όσοι προσφέρουν κυρίως υπηρεσίες και αμείβονται κατά αποκοπή, πχ ο υδραυλικός, ο δικηγόρος, ο εκτελωνιστής, ο πολιτικός μηχανικός, κλπ.
- Από άποψη αμοιβής υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιος μπορεί να υπαχθεί σε δυο κατηγορίες: πχ  ένας μέτοχος σε μια ανώνυμη εταιρία, που εργάζεται σ’ αυτήν ως υπάλληλος, από τη μια είναι μισθωτός και από την άλλη εισοδηματίας μια και εισπράττει μέρισμα από τα κέρδη που έχει η επιχείρηση. Ή ένας γιατρός που εργάζεται σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, από τη μια είναι μισθωτός και από την άλλη, αν συμμετέχει σε μια επιχείρηση εκμετάλλευσης ταξί, είναι ταυτόχρονα και εισοδηματίας. 
- Ένας άλλος ουσιαστικός διαχωρισμός των επαγγελμάτων είναι σε νόμιμα και παράνομα. Τα παράνομα διώκονται από την ποινική νομοθεσία (πχ ληστής, έμπορος ναρκωτικών, μαστροπός, κατ’ επάγγελμα ψευδομάρτυρας, τοκογλύφος, παραχαράκτης, κλπ) και ουσιαστικά δεν θεωρούνται επαγγέλματα αλλά αντικοινωνικές και κολάσιμες δραστηριότητες.
- Ένας ουσιαστικός επίσης διαχωρισμός είναι από την ηθική άποψη: Τα παράνομα που αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι ταυτόχρονα και μη ηθικά. Η ηθική πάντως, διαφοροποιείται με τον καιρό ή και από κοινωνία σε κοινωνία. Έτσι μια χορεύτρια του στριπτίζ, μπορεί να είναι ανεκτή από μια κοινωνική ομάδα και μη ανεκτή από κάποια άλλη.
-  Ένας ακόμα διαχωρισμός είναι αν το επάγγελμα προσφέρει κάποιο όφελος στην κοινωνία ή όχι. Κι εδώ υπάρχει περίπτωση να μεταβληθεί κάποιο επάγγελμα από εποχή σε εποχή και από κοινωνία σε κοινωνία. Η πόρνη στην αρχαία Ιουδαία λιθοβολούνταν, ενώ στις σημερινές δυτικές κοινωνίες θεωρείται ότι προσφέρει κοινωφελές έργο, αρκεί να ασκεί το επάγγελμά της σύμφωνα με ορισμένους κανόνες που προβλέπει ο νόμος. Αλλιώς η πορνεία διώκεται.
- Πολλά επαγγέλματα θεωρούνται λειτουργήματα, πχ του ιερέα, του δάσκαλου, του καθηγητή, του βουλευτή, του υπουργού, του δημόσιου υπαλλήλου, του στρατιωτικού, του αστυνομικού, του υπαλλήλου της υδροδότησης, του αγορονόμου, κλπ.
- Με ευρεία έννοια λειτούργημα είναι κάθε νόμιμο επάγγελμα γιατί κάθε επάγγελμα προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο: από τον οδοκαθαριστή, τον νοσηλευτή, τον εργάτη ορυχείου, τον πωλητή, τον διαφημιστή κλπ μέχρι τον ιερέα και τον δικαστή.
-Ένας ακόμα διαχωρισμός που πρέπει να αναφερθεί, είναι σε νόμιμα επαγγέλματα όπου δεν απαιτούνται ιδιαίτερες σχολικές γνώσεις (πχ σκαφτιάς, αχθοφόρος, μικροπωλητής, αγρότης, κλπ) και σε επαγγέλματα που χρειάζονται γνώσεις (πχ παραϊατρικά, επιστημονικά επαγγέλματα κλπ). Σε επαγγέλματα όπου απαιτείται άδεια από την πολιτεία ή από δημοτική αρχή, πολλά από τα οποία λέμε ότι είναι «κλειστά επαγγέλματα»  (πωλητής λαϊκών αγορών, σχολή οδηγών, οδηγός ταξί, φαρμακοποιός/φαρμακείο, κλπ) και σε επαγγέλματα όπου δεν απαιτείται ειδική άδεια (πχ έμπορος λιανικής ή χονδρικής, βιοτέχνης, βιομήχανος, μέτοχος σε ανώνυμη εταιρία κλπ). Γενικά πάντως, κάθε επάγγελμα από το πιο ταπεινό έως το πιο κορυφαίο, χρειάζεται γνώσεις, από λίγες έως πάρα πολλές (έτσι και ο σκαφτιάς χρειάζεται γνώσεις για το είδος του χώματος που σκάβει για να μην πέσει και τον τραυματίσει, όπως και ο πωλητής τυροκομικών προϊόντων για το πώς θα διαφυλάξει την σωστή συντήρησή τους για να μη δηλητηριάσει τον κόσμο που θα αγοράσει αυτά τα προϊόντα, κλπ- Μορφωμένος, κατά την ταπεινή μου άποψη, πρέπει να θεωρείται όχι μόνο ο εγγράμματος, αλλά κυρίως αυτός που κατέχει επαρκείς γνώσεις που αφορούν το επάγγελμά του).    

@ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
- Ενδιαφέρον παρουσιάζει το θέμα της επιλογής από τους νέους του επαγγέλματος, θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε στα επόμενα παρότι η οικονομική κρίση στη χώρα μας έχει ανατρέψει πολλά από αυτά που θα πούμε:
 Κατ’ αρχήν η επιλογή επαγγέλματος γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις όταν ο άνθρωπος είναι στην εφηβεία. Σε μια ηλικία δηλαδή που δεν γνωρίζει ικανοποιητικά ποια επαγγέλματα υπάρχουν, τι απαιτήσεις έχουν, τι ανταμοιβή παρέχουν, τι κινδύνους και προοπτικές εξέλιξης έχουν.
- Εξάλλου, υπάρχουν ορισμένοι βασικοί παράγοντες που θα το οδηγήσουν στην επιλογή αυτού ή εκείνου του επαγγέλματος:

@ ΓΕΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
- Κατ’ αρχήν και ίσως πιο βασικός είναι οι έμφυτες ικανότητες και κλίσεις του ατόμου, του εφήβου. Να τονιστεί εδώ ότι πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει σε ικανοποιητικό βαθμό τα προσόντα του αλλά και τις αδυναμίες του, ότι πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει ότι πλησιάζει ή ήλθε ήδη ο χρόνος που πρέπει να αποφασίσει το επάγγελμα που θα επιλέξει, όπως επίσης και ότι πρέπει να έχει θέληση για προσπάθεια, επιμονή και υπομονή.
- Μετά έρχεται ο παράγοντας οικογενειακό περιβάλλον, που θα επηρεάσει τον έφηβο προς αυτή ή εκείνη την κατεύθυνση. Θα επηρεάσει τον έφηβο το οικογενειακό περιβάλλον, θετικά ή αρνητικά, ανάλογα με την οικονομική του δυνατότητα και ανάλογα με το κοινωνικό και πνευματικό του επίπεδο.
- Παράλληλα, επηρεάζει το άτομο προς την κατεύθυνση επιλογής επαγγέλματος το σχολείο, το στενό κοινωνικό περιβάλλον (του χωριού του, της πόλης του, της μεγαλούπολης), το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον (η όλη κοινωνία της χώρας του και η κατάστασή της, από άποψη κουλτούρας, πνευματικής και τεχνολογικής στάθμης, οικονομικής δυνατότητας, της λειτουργίας θεσμών που έχει ή δεν έχει όπως πχ του επαγγελματικού προσανατολισμού, κλπ).
- Ένας άλλος, τέλος, παράγοντας είναι οι δυνατότητες που παρέχουν ορισμένες χώρες, πχ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ, με προγράμματα, με υποτροφίες για πτυχιούχους και με άλλους σχετικούς θεσμούς. Το διαδίκτυο, είναι ένα μέσο μέσα από το οποίο μπορεί ο έφηβος και ο ενήλικας να δει τι δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης προσφέρουν οι άλλες χώρες σε πολίτες άλλων χωρών (σε αλλοδαπούς).

@ ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
- Η αμοιβή, το εισόδημα, που προσδοκά να έχει το άτομο από το επάγγελμα που θα επιλέξει. Αν είναι ικανοποιητική, αν έχει προοπτικές εξέλιξης.
- Οι συνθήκες εργασίας. Αν είναι και κατά πόσο επικίνδυνες για την υγεία, αν αφήνουν περιθώρια για κάποια έστω ελάχιστη ανθρώπινη ζωή και ψυχαγωγία. Αν παρέχουν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη και συντάξεις αναπηρίας και γήρατος.

@ Η ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ  ΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ
-  Η κινητικότητα έχει δυο πλευρές. Από τη μια εννοούμε επαγγελματική κινητικότητα τη δυνατότητα ενός ατόμου να βρεθεί σε επάγγελμα ανώτερου επιπέδου από εκείνο των γονέων του. Πχ ο νέος να γίνει τεχνίτης, ή κατασκευαστής ή επιστήμονας, ενώ ο πατέρας του ήταν απλός εργάτης. Ή το παιδί ενός αγρότη να γίνει γεωπόνος, κλπ. Αυτή την κινητικότητα την ονομάζουμε «κοινωνική κινητικότητα». Στη χώρα μας η κοινωνική κινητικότητα παρουσίασε σημαντική εξέλιξη, ας πούμε κατά τα τελευταία πενήντα με εξήντα χρόνια. Οι γονείς κατέβαλαν ηρωικές προσπάθειες, σε βάρος της ποιότητας της δικής τους ζωής, για να δουν τα παιδιά τους «μια καλύτερη μέρα».          
 Από την άλλη εννοούμε ως κινητικότητα την ανέλιξη του ίδιου το ατόμου στο επάγγελμά του. Πχ ο ράφτης/ράπτρια σε μια βιοτεχνία ενδυμάτων να μεταπηδήσει, μετά από επιμόρφωση, σε σχεδιαστή ρούχων. Εδώ, βασικός παράγοντας είναι η επιμόρφωση που γίνεται με δυο τρόπους. Είτε από το ίδιο το άτομο με προσπάθειες και θυσίες, μελετώντας μόνο του ή πηγαίνοντας μετά από την εργασία του σε κάποια σχολή για να αναβαθμίσει τον εαυτό του και την εξειδίκευσή του, είτε από το Κράτος με θεσμούς επιμόρφωσης των εργαζομένων.

@ ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΜΝΗΣΕΙΣ
- Αφού πω ότι γενικά καλό είναι κάθε άτομο να έχει τελειώσει τη μέση εκπαίδευση, είτε τη Γενική είτε την Τεχνική, γιατί οι γνώσεις που θα έχει αποκτήσει δεν το βοηθάνε μόνο σε επιλογή περισσότερων επαγγελμάτων από το αν δεν τις έχει τελειώσει, αλλά το βοηθάνε στο να αναπτύξει και την προσωπικότητά του και να μπορεί να την αναπτύσσει  με την πάροδο του χρόνου ακόμα περισσότερα, θα σημειώσω ότι:
- Οι διάφορες σχολές των Πανεπιστημίων μας δίνουν στους αριστούχους υποτροφίες, έστω λίγες. Άρα, με προσπάθεια έχουν οι απόφοιτοι λυκείου και υποψήφιοι φοιτητές τη δυνατότητα να κατακτήσουν μια υποτροφία.
- Υποτροφίες δίνουν, όπως βλέπω στο διαδίκτυο, και ορισμένα ευαγή ιδρύματα. Ας προσέξουν οι μαθητές μήπως υπάγονται στις περιπτώσεις που αναφέρουν τα ιδρύματα αυτά.
- Υποτροφίες δίνουν και ορισμένες χώρες του εξωτερικού στους εξαιρετικούς εγκεφάλους. Η ευχή μου είναι οι εγκέφαλοι αυτοί, όσοι προέρχονται από τη χώρα μας,  να μην ξεχάσουνε ποτέ ότι είναι Έλληνες.
- Ευχή μου, τέλος, είναι να αυξηθούν οι υποτροφίες σε φοιτητές και γενικά σπουδαστές από έλληνες εισοδηματίες. Να αναπτύξουν οι εισοδηματίες τον τομέα της χορηγίας, που εδώ και δεκαετίες έχει ατονήσει.

 ** 23/3/2014: Από την ιστοσελίδα του ebooks.edu.gr αντιγράφω τα εξής: Ο δευτερογενής τομέας αφορά την παραγωγή αγαθών τα οποία προέρχονται από τη μεταποίηση προϊόντων του πρωτογενούς τομέα, όπως για παράδειγμα το καθαρό μέταλλο που παίρνουμε από μετάλλευμα, το τυρί ή το γιαούρτι που φτιάχνουμε από το γάλα, τα παπούτσια που κατασκευάζουμε από το δέρμα ζώων κ.ά. Στον δευτερογενή τομέα εντάσσονται η βιοτεχνία, η βιομηχανία και οι κατασκευές. Ο τριτογενής τομέας δε συνδέεται με την παραγωγή υλικών αγαθών ή προϊόντων, αλλά αφορά την εξυπηρέτηση αναγκών του ανθρώπου με την παροχή υπηρεσιών, όπως είναι για παράδειγμα η νοσοκομειακή φροντίδα, οι νομικές συμβουλές, η εκπαίδευση κ.ά. Σ' αυτόν τον τομέα εντάσσονται το εμπόριο, οι μεταφορές, οι επικοινωνίες, οι τραπεζικές συναλλαγές, ο τουρισμός, καθώς και η κρατική μέριμνα για την παραγωγή άυλων αγαθών ωφέλιμων στο κοινωνικό σύνολο, όπως είναι η υγεία, η διοίκηση, η εκπαίδευση, η ασφάλεια κ.ά. Οι τρεις τομείς της παραγωγής είναι φυσικά αλληλένδετοι και αλληλοτροφοδοτούμενοι. 
========
Τα ιστολόγιά μου 

23) Καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, σκέψεις

Καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος

 (Παραθέτω σε διασκευή κείμενο της GREENPAGE . Στο τέλος βλέπε τα Σχόλιά μου):

Οι κυριότεροι παράγοντες που συντελούν στην καταστροφή του περιβάλλοντος είναι οι παρακάτω:
Τα εργοστάσια λειτουργούν σαν ηφαίστεια παραγωγής ρύπων σε βαθμό που όχι μόνο υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής μας, αλλά την θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο. Το αυτοκίνητο είναι αδιαμφισβήτητα ένας άλλος μεγάλος παράγοντας μόλυνσης του περιβάλλοντος. Σχεδόν όλες οι πόλεις, μικρές και μεγάλες, βρίσκονται πνιγμένες στο νέφος.
[. . ] Το δεύτερο κακό είναι ότι τα δάση μας, που απορροφούν μέρος του διοξειδίου του άνθρακα, καταστρέφονται (καίγονται ή εκχερσώνονται) με μεγάλους ρυθμούς, με αποτέλεσμα η απορρόφηση αυτή να μειώνεται κάθε μέρα και περισσότερο.
 Έτσι, και τα δύο αυτά δεινά μαζί, εντείνουν ανησυχητικά το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Οι επιπτώσεις του θερμοκηπίου είναι φοβερές. Έχει ως αποτέλεσμα την αποπνικτική αύξηση της θερμοκρασίας εξαιτίας της τρομακτικής αύξησης του διοξειδίου του άνθρακα.
Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι, εξαιτίας του θερμοκηπίου, σε περίπου 50 χρόνια, η ζωή πάνω στη Γη θα είναι σχεδόν αδύνατη.
Η χρήση κοινών «σπρέι» κατά το χτένισμα των μαλλιών και η λειτουργία ψυγείων και κλιματιστικών είναι οι κύριες πηγές της καταστροφής του λεπτού στρώματος του όζοντος. Έτσι έχουν προκληθεί «τρύπες» στο στρώμα του όζοντος, μέσα από τις οποίες περνούν ανενόχλητα οι υπεριώδεις ακτινοβολίες του Ήλιου. Αν οι τρύπες αυτές μεγαλώσουν (και όντως μεγαλώνουν) και καταστρέψουν μεγάλο μέρος του στρώματος του όζοντος, τότε εκτιμάται ότι θα πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο από καρκίνο του δέρματος.
Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Το περιβάλλον επιβαρύνεται αφόρητα σε ραδιενέργεια και από τις δύο. Για παράδειγμα οι βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο του κόλπου το 1990 και στον πόλεμο του Κόσοβου το 1999 (και ποιος ξέρει πού αλλού), έχουν μολύνει τα εδάφη και τα νερά, όχι μόνο των χωρών όπου έγιναν οι πόλεμοι, αλλά και των γειτονικών χωρών. Η μόλυνση αυτή θα διαρκέσει 4.5 εκατομμύρια χρόνια!
Αλλά και η ειρηνική χρήση της ατομικής ενέργειας μολύνει το περιβάλλον, ιδιαίτερα όταν συμβεί κάποιο ατύχημα
 Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ
Το έδαφος και το υπέδαφος του πλανήτη μας, τα τελευταία χρόνια, έχει αρχίσει ν' αλλοιώνεται σε βάθος μερικών μέτρων από τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα και άλλες ανθρώπινες παρεμβάσεις. Τα ζιζανιοκτόνα και τα λιπάσματα παρασύρονται από τα νερά της βροχής και εισέρχονται στα υπόγεια ύδατα, όπου προκαλούν μαζική ρύπανση τεραστίων εκτάσεων. Οι ρύποι αυτοί πέφτουν στις θάλασσες, στις λίμνες και στα ποτάμια, απειλώντας έτσι σοβαρά, σε παγκόσμια κλίμακα, τη ζωή μέσα στο νερό.
Συνολικά, στεριά και θάλασσα, μολύνονται αφόρητα από τη διασπορά προϊόντων που είναι επικίνδυνα για την υγεία μας, όπως τα ζιζανιοκτόνα, το DDT, τα ραδιενεργά, τα πλαστικά προϊόντα και άλλα. Οι χωματερές κατακλύζουν τον πλανήτη κατά εκατοντάδες χιλιάδες, δημιουργώντας μολύνσεις του περιβάλλοντος και του πόσιμου νερού παρακείμενων περιοχών.
Η Γη αρχίζει να παρουσιάζει σημεία σοβαρής κόπωσης. Τα εδάφη [. .] Τα υπόγεια ύδατα λιγοστεύουν, και αυτά που μας απέμειναν είναι μολυσμένα από την κατάχρηση χημικών ουσιών.
Τα τροπικά δάση, αλλά και όλα τα δάση, εξαιτίας των πυρκαγιών αλλά και των εκχερσώσεων, οδηγούνται στον αφανισμό. Οι πυρκαγιές καταστρέφουν τους πνεύμονες της Γης. Ο ρυθμός εκχέρσωσης των τροπικών δασών κυμαίνεται από 10 έως 20 εκατομμύρια εκτάρια το χρόνο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι περιοχών γύρω από μεγάλες δασικές περιοχές να ζουν με το φόβο των πλημμυρών που μεγαλώνει κάθε χρόνο και περισσότερο, γιατί κάθε έτος έχουμε τεράστιες πυρκαγιές σ' ολόκληρο τον πλανήτη.
ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
Το κλίμα της Γης αλλάζει τα τελευταία χρόνια και οι αλλαγές αυτές φαίνεται ότι θα είναι μεγάλες στα επόμενα 50 έως 100 έτη. Τα αίτια των κλιματολογικών αλλαγών είναι πολλά, με σπουδαιότερο την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας από 3 έως 5 βαθμούς Κελσίου για τα επόμενα εκατό χρόνια (βλέπε σχήμα 5.8). Η αύξηση αυτή θα λιώσει ένα ποσοστό από πάγους στους δύο πόλους της Γης και η στάθμη του νερού στις θάλασσες θ' ανεβεί και επομένως θα πνίξει πόλεις, παραλίες, δάση και ό,τι άλλο υπάρχει στις ακτές. Σημειώνεται ότι στις παραθαλάσσιες ακτές κατοικεί περίπου το 1/4 του πληθυσμού της Γης, δηλ. σήμερα κατοικούν περίπου 1.5 δισεκατομμύρια άνθρωποι.
Μια άλλη επίπτωση των κλιματολογικών συνθηκών αφορά στη μείωση των βροχοπτώσεων. Η Αφρική θα πληγεί περισσότερο από κάθε άλλη ήπειρο. Ακολουθεί η Ευρώπη και συγκεκριμένα η Νότια Ευρώπη, όπου η μείωση θα είναι γύρω στα 20% το χειμώνα και 30% το καλοκαίρι. Τέλος, αναμένεται ότι παρόμοια φαινόμενα θα πλήξουν την Αυστραλία, το Τέξας των Η.Π.Α., και άλλες περιοχές του κόσμου.
Οι πιο πάνω κλιματολογικές αλλαγές θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας. Θα έχουμε έξαρση της ελονοσίας και επέκταση σε περιοχές που μέχρι τώρα δεν επλήττοντο από αυτήν, όπως στις Μεσογειακές χώρες, στο Τέξας των Η.Π.Α. και αλλού. Επίσης θα έχουμε επιδείνωση των κρουσμάτων κίτρινου πυρετού, αλλά και άλλων ασθενειών.
Η ΑΛΟΓΙΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Η ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ
 Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
Αφιέρωμα της GREENPAGE για την Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας
(Πηγή: greenpage.gr/arthra.htm)

ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ:
1) Στο κείμενο παρατίθενται οι αιτίες (οι παράγοντες) που συντελούν στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και ταυτόχρονα σε πολλές παραγράφους και τα αποτελέσματα.
2) Προσέξτε ότι οι αιτίες δημιουργούν αποτελέσματα και τα αποτελέσματα γίνονται στη συνέχεια αιτίες για παραπέρα αποτελέσματα. Έχουμε δηλαδή μια αλυσιδωτή σειρά από αιτίες και αποτελέσματα
Έτσι αιτίες που προκαλούν αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα (αποτέλεσμα) είναι τα εργοστάσια και τα αυτοκίνητα, αλλά και η καταστροφή των δασών που ενώ φυσιολογικά απορροφούν το διοξείδιο αυτό, με την καταστροφή τους συντείνουν αθέλητά τους στην αύξησή του. Στη συνέχεια: Η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα είναι αιτία που έχει ως αποτέλεσμα την αποπνικτική αύξηση της θερμοκρασίας. Αυτό είναι αιτία για την τήξη των πάγων, την αύξηση της στάθμης του νερού στις θάλασσες που θ' ανεβεί και επομένως θα πνίξει πόλεις, παραλίες, δάση και ό,τι άλλο υπάρχει στις ακτές. Κτλ
3) Ο Μ. Ανδρόνικος σε ένα κείμενό του, που παρατίθεται στο σχολικό Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της γ΄ λυκείου, αναφέρει για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και των μνημείων του πολιτισμού, ως βασική αιτία το κέρδος των επιχειρήσεων. Θα πρόσθετα, από την πλευρά μου, ως παράλληλη βασική αιτία και την απαίτηση όλων μας, ιδίως όσων ανήκουμε στις αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, για ανέσεις και για αγαθά που για να γίνουν χρειάζονται τεράστιες ποσότητες από υλικά που τα αντλούμε από τη φύση και έχουν σα συνέπεια την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος (εκατομμύρια τόνοι χαρτιού για βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά και διαφημιστικά φυλλάδια από τους κορμούς των δέντρων, φθηνή ενέργεια από το ουράνιο και τους πυρηνικούς αντιδραστήρες, αυτοκίνητα, αεροπλάνα που μολύνουν τον αέρα και σκάφη αναψυχής που μολύνουν τις θάλασσες, ατελείωτα, φιγουράτα και άχρηστα είδη συσκευασίας κτλ).
====
Τα ιστολόγιά μου 

22) Ανθρώπινα δικαιώματα, σκέψεις

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
(Σημείωση: Θα αναφέρω με συντομία τα κυριότερα ανθρώπινα δικαιώματα και απόψεις ειδικών, για να τα έχει υπόψη του ο μαθητής που διαβάζει αυτές τις γραμμές και να βοηθηθεί στο γράψιμο μιας έκθεσης με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα). 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι «βασικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι».
Τα ανθρώπινα δικαιώματα, που μπορούν να λεχθούν και φυσικά δικαιώματα, είναι δικαιώματα που αποδίδονται στα άτομα με τη γέννησή τους.
Μια ενδεικτική διάκριση των βασικών δικαιωμάτων είναι σε θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα (όπως το δικαίωμα στη ζωή και την προσωπική ασφάλεια), σε ατομικά ή αστικού χαρακτήρα δικαιώματα (όπως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία), σε πολιτικά δικαιώματα (όπως το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι) και σε κοινωνικά δικαιώματα (όπως το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην εκπαίδευση και το δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1:
- Να πω από την αρχή ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα ενός ατόμου Χ, έχουνε έναν περιορισμό: ότι ο Χ σέβεται τα δικαιώματα και όλων των άλλων ανθρώπων. Εάν δεν τα σέβεται, τότε αυτόματα θέτει σε κίνδυνο και τα δικά του δικαιώματα, μια και οι άλλοι έχουν το δικαίωμα της αυτοάμυνας, να ασκήσουν δηλαδή τότε βία στον Χ για να τον εξαναγκάσουν να σέβεται τα δικαιώματά τους. Ώστε έχω δικαιώματα σημαίνει ότι έχω ταυτόχρονα την υποχρέωση να σέβομαι τα δικαιώματα των άλλων.
- Τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν, αρχικά, τις βασικές ελευθερίες του πολίτη και την προστασία του από αυθαιρεσίες της κρατικής εξουσίας και των οργάνων της. Ταυτόχρονα αφορούν και την προστασία του πολίτη έναντι κάθε ατόμου ή ομάδας ατόμων που προσπαθεί να τα παραβιάσει.
- Φυσικά, τα δικαιώματα επεκτάθηκαν καθώς βελτιωνόταν ο πολιτισμός, και σήμερα τα περισσότερα αφορούν όχι μόνον τους πολίτες ενός κράτους, αλλά  και όσους αλλοδαπούς διαμένουν ή διέρχονται από ένα συγκεκριμένο κράτος.
- Στα δικαιώματα ελευθερίας πρέπει να προστεθεί και το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας.
- Συντοχρόνω στα δικαιώματα που αφορούν την ελευθερία και την προστασία της, προστέθηκαν και άλλα δικαιώματα που προβλέπουν την υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για να έχει ο πολίτης, εκπαίδευση, εργασία, κοινωνική περίθαλψη, σύνταξη.
- Τα δικαιώματα προβλέπουν από το 1990 και ειδικότερα ζητήματα για τα παιδιά: (UNICEF - H Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του 1990: Δικαιώματα επιβίωσης, Προστασίας, Ανάπτυξης και Εξέλιξης, Δικαιώματα Συμμετοχής πχ να συμμετέχουν σε οργανώσεις).   
- Εξάλλου, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι θεσπίστηκαν και δικαιώματα για τους αιχμαλώτους πολέμου, θεμελιώδεις προστασίες για τους τραυματίες και για τους πολίτες μέσα ή γύρω από πολεμική ζώνη (Σύμβαση Γενεύης 1949 που επικύρωσε προηγούμενες συμβάσεις του 1864, 1906 και 1929 αλλά και επεξέτεινε αυτά τα δικαιώματα).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
- (Βικιπαιδεία:  Αριστόβουλος ΜάνεσηςΑτομικές ελευθερίες, 1982 ):
-Τα ανθρώπινα δικαιώματα διακρίνονται σε ατομικά (δεν επιτρέπουν στην κρατική εξουσία και στα όργανά της να επέμβουν κατά του πολίτη, παρά μόνον υπό προϋποθέσεις που προβλέπει νόμος, πχ δικαίωμα ασύλου κατοικίας, δικαίωμα έκφρασης, δικαίωμα επικοινωνίας, δικαίωμα να συνέρχεσαι μαζί με άλλους, να δημιουργείς δηλαδή και να συμμετέχεις σε συλλόγους, σε συνδικαλιστικούς και πολιτικούς σχηματισμούς, να συνεταιρίζεσαι, να εγκαθίστασαι και να αναπτύσσεις τη δραστηριότητά σου όπου θέλεις, να κατέχεις ιδιοκτησία, κλπ).
- Σε πολιτικά, (είναι όσα εγγυώνται τη συμμετοχή του πολίτη στη διαμόρφωση και άσκηση της πολιτικής εξουσίας, πχ δικαίωμα να εκλέγεις βουλευτές και να εκλέγεσαι βουλευτής).
- Σε κοινωνικά (είναι όσα αξιώνουν από το Κράτος να παρέχει στον πολίτη ορισμένες υπηρεσίες, πχ εκπαίδευσης, υγείας κλπ, ή και οικονομικές παροχές πχ συντάξεις σε απόμαχους της εργασίας ή επιδόματα σε ανάπηρους, σε άνεργους, κλπ, ή να ενεργεί το Κράτος έτσι που να μπορεί να βρει ο πολίτης εργασία και να αναπτύσσει γενικά οικονομική δραστηριότητα).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
- Το Σύνταγμα της Χώρας μας περιέχει βέβαια τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ας αναφέρω εδώ περιληπτικά τι λέει η Οικουμενική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου, (που έχει 30 άρθρα και ψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1948, και φυσικά και από την Ελλάδα):
- Στο άρθρο 1 αναφέρει τα εξής: Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα . ..
- Στο άρθρο 2 αναφέρει ότι: Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται (τα δικαιώματα και τις ελευθερίες της διακήρυξης) χωρίς καμία διάκριση ως προς τη φυλή το χρώμα το φύλο τη γλώσσα τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.
- Τα επόμενα άρθρα μιλούν πιο αναλυτικά, πχ ότι Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια, ότι απαγορεύεται η δουλεία μερική ή ολική, ότι Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική, ότι Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα, ότι Καθένας έχει δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, ότι Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ότι Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, ότι Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας,   ότι Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, ότι Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας.
- Στα επόμενα άρθρα αναφέρονται δικαιώματα για την εργασία, τις εργάσιμες ώρες και τις άδειες,  την επιλογή επαγγέλματος, για την προστασία από την ανεργία, Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση.
- Άρθρο 28: Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.
- Το άρθρο 29 αναφέρει – προσοχή!- Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
=========

====

Τα ιστολόγιά μου 




21) Ανεργία, σκέψεις

ΑΝΕΡΓΙΑ 
Για το θέμα «ανεργία» θα πω κυρίως τις όσες έχω συλλέξει αιτίες. Στις συνέπειες που έχει η ανεργία, στα αποτελέσματα της δηλαδή,  και στο πώς θα αντιμετωπιστούν δεν θα επεκταθώ γιατί μπορεί εύκολα να τις βρει ο μαθητής και σε άλλα μπλοκ, σε μπλοκ πχ φιλολόγων.   

-Ορισμός : Ανεργία είναι η κατάσταση του ατόμου, που προσφέρει μισθωτή εργασία (παίρνοντας δηλαδή μεροκάματο ή μισθό) και παραμένει χωρίς εργασία περισσότερο από ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.
(Σημείωση: Σήμερα με την κρίση ονομάζουμε άνεργους ακόμα και επιχειρηματίες που έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους και που δεν έχουνε πλέον εισόδημα από επιχειρηματική ή άλλη δραστηριότητα. Η κανονική όμως έννοια του άνεργου είναι αυτή που αφορά μισθωτική εργασία).    
-Μορφές: Κλασική ανεργία (άτομα που δεν βρίσκουν εργασία για μήνες και ιδίως για χρόνο ή και χρόνια, παρότι έχουν τις απαραίτητες ικανότητες, πρόθεση και προθυμία να παράσχουν κάποια μισθωτή εργασία).
-Υποαπασχόληση, (όταν το άτομο δεν βρίσκει πλήρη απασχόληση, και εργάζεται αναγκαστικά λιγότερες ώρες από το βασικό ωράριο).
- Εποχιακή (όταν το άτομο εργάζεται σε τομείς που το χρειάζονται σε ορισμένη εποχή, και όχι για όλο το χρόνο: στον τουρισμό που η περίοδος διαρκεί σε ορισμένες περιοχές μερικούς μόνον μήνες, ή στις αγροτικές καλλιέργειες για τη συλλογή λχ μόνο καρπών, ή στις οικοδομικές κατασκευές που το χειμώνα ορισμένες διακόπτονται και οι εργαζόμενοι παραμένουν άνεργοι.  
-Τεχνολογική, όταν οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν άχρηστες τις παλιές ειδικεύσεις (πχ εργάτες και τεχνίτες που κατασκεύαζαν χάλκινα σκεύη με το σφυρί, έμειναν άνεργοι όταν τα σκεύη αυτά άρχισαν να τα κατασκευάζουν μηχανές. Ή ταπητουργοί που χειρίζονταν ξύλινους αργαλειούς, που έχασαν τη δουλειά τους από πιο σύγχρονες ταπητουργικές μηχανές, ή δακτυλόγραφοι που αντικαταστάθηκαν από υπολογιστές, κλπ).    
- Οι επιστήμονες μιλούν και για άλλα είδη ανεργίας, πχ φυσιολογική ή σταθερή, όταν το ποσοστό των ανέργων κυμαίνεται γύρω στο 2-3%, δημογραφική όταν η ανεργία επηρεάζεται από τη μη φυσιολογική αυξομείωση του πληθυσμού, κλπ (ή ακόμα και για ετεροαπασχόληση, που δεν είναι όμως καθαυτό ανεργία, αλλά υποβιβασμός του μισθωτού σε υποδεέστερη απασχόληση).

Αίτια ανεργίας στη χώρα μας

Ορισμένα από τα αίτια που θα παραθέσω παρακάτω αφορούν την πιο πρόσφατη περίοδο, ενώ άλλα λειτουργούν από ανέκαθεν.
- Η καταστροφή από διάφορους λόγους αρκετών βιομηχανιών και βιοτεχνιών μας που απορροφούσαν εργαζόμενους (πχ μια βιομηχανία φθηνών αυτοκινήτων που είχε δημιουργηθεί στη Θεσσαλονίκη).
- Η μεταφορά.βιομηχανιών μας σε χώρες φθηνών εργατικών χεριών πχ στα Σκόπια και τη Βουλγαρία.
- Η έλλειψη νέων επενδύσεων από ιδιώτες (τουλάχιστον τόσων όσων έκλεισαν) και από το κράτος τουλάχιστον όσων γινότανε τα προηγούμενα χρόνια, στους διάφορους τομείς (πχ στη βιομηχανία και ιδιαίτερα στη γεωργική, στον τουρισμό, στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα, στις οικοδομές, σε δημόσια έργα –σχολεία, δρόμους, λιμάνια, μαρίνες, κλπ, κλπ.
- Η εγκατάλειψη και ο περιορισμός της αγροτικής απασχόλησης, εξαιτίας διάφορων λόγων αλλά και λανθασμένων κρατικών επιλογών.
  
 Εκτός από αυτά τα σοβαρότατα αλλά φανερά, ας πω, αίτια, μπορεί κανείς να βρει και άλλα εξίσου σοβαρά, κάπως όμως πιο δυσδιάκριτα. Πχ την τεράστια σε έκταση φοροδιαφυγή, τη διάθεση μεγάλου ποσοστού από τα κρατικά μας έσοδα για εξοπλισμούς (αναγκαίους εξαιτίας των διαφορών μας με την γείτονα Τουρκία, αλλά δυσανάλογους με αυτούς που κάνουν οι λοιποί Ευρωπαϊκοί λαοί που δεν έχουν παρόμοιο πρόβλημα), τη διάθεση πόρων όχι για ουσιαστικά έργα υποδομής, αλλά για έργα πολιτικών σκοπιμοτήτων και βιτρίνας που μετά την ολοκλήρωσή τους δεν χρησιμοποιούν πλέον εργατικό δυναμικό, τη διασπάθιση πόρων από δημόσια και δημοτικά όργανα αλλά και κομματικούς σχηματισμούς, την κατάχρηση πόρων από δημόσια και δημοτικά όργανα.
(Έτσι περιορίζονται τα δημόσια έργα υποδομής και γίνονται αρκετά λιγότερα από όσα θα μπορούσαν να γίνουν με συνέπεια να απασχολούνται λιγότεροι εργατοτεχνίτες, υπάλληλοι και επιστήμονες από όσους αλλιώς θα απασχολούνταν).
  – Η γραφειοκρατία είναι επίσης μια σοβαρή αιτία που συντελεί στην ανεργία, γιατί αποθαρρύνει τους ιδιώτες επενδυτές να κάνουν επενδύσεις ( πχ εργοστάσια). Κι αυτό γιατί για να δοθεί μια άδεια για επένδυση θέλει ας πούμε δυο χρόνια, τη στιγμή που σε άλλα κράτη η άδεια δίνεται σε δυο τρεις μήνες. Έτσι δεν επενδύουν στη χώρα μας όσοι ντόπιοι ή ξένοι επενδυτές θα ήθελαν να επενδύσουν, με συνέπεια να γίνονται λιγότερες επιχειρήσεις και να παραμένει αρκετό εργατικό δυναμικό σε αδράνεια, δηλαδή σε ανεργία.    
- Μια άλλη αιτία είναι η τεχνολογική εξέλιξη. Όσα κράτη δεν μπορούν να την παρακολουθήσουν βλέπουν σα συνέπεια τους εργαζόμενους να χάνουν τις εργασίες τους και να καταντούν άνεργοι. Η παρακολούθηση των τεχνολογικών εξελίξεων γίνεται με το να εκπαιδεύονται οι εργαζόμενοι στα νέα πιο σύγχρονα μέσα, ή και να μεταπηδούν σε ανώτερο επίπεδο, από απλούς πχ χειριστές μηχανών σε τεχνίτες ή επιστήμονες κατασκευής μηχανών.
- Μια άλλη μεγάλη έμμεση αιτία είναι η νοοτροπία μας να καταθέτουμε τις αποταμιεύσεις μας σε ξένα κράτη και στις εκεί τράπεζες. Με συνέπεια οι τράπεζές μας να μην έχουν αρκετά χρήματα και να μην μπορούν να δανείσουν ικανοποιητικά τις επιχειρήσεις μας, που περιορίζουν τη δραστηριότητά τους, ενώ θα μπορούσαν να την αναπτύξουν και να προσλάβουν προσωπικό που παραμένει άνεργο.
- Ας σημειώσω ακόμα και ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν φροντίζουν να αυτοχρηματοδοτούνται. Δίνουν όλα τα κέρδη τους στους ιδιοκτήτες τους, σε αντίθεση με ορισμένες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους το αφήνουν στα ταμεία της επιχείρησης (και δίνουν το υπόλοιπο στους ιδιοκτήτες). Έτσι αυτές οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αντί να καταφύγουν στις τράπεζές τους και να δανειστούν χρήματα, κεφάλαια κινήσεως όπως λέμε, χρησιμοποιούν τα χρήματα που άφησαν από τα κέρδη τους στα ταμεία τους. Με αυτό τον τρόπο γλυτώνουν τους τόκους που θα πλήρωναν στις τράπεζες και επομένως μειώνουν το κόστος παραγωγής των προϊόντων τους. Μειώνοντας το κόστος αυξάνουν τις πωλήσεις τους και δεν απολύουν προσωπικό, που θα γινόταν άνεργο. Μια αιτία λοιπόν της ανεργίας στη χώρα μας είναι και η μη αυτοχρηματοδότηση των επιχειρήσεων.
-Τέλος, μια αιτία είναι και η προτίμηση των Ελλήνων κεφαλαιούχων στη δημιουργία εισαγωγικών επιχειρήσεων, και όχι βιομηχανικών ή βιοτεχνικών, γιατί οι εισαγωγικές επιχειρήσεις αποδίδουν ταχύτερα, μεγαλύτερα και πιο άκοπα κέρδη. Αλλά οι εισαγωγικές επιχειρήσεις απασχολούν μικρό αριθμό προσωπικού και δεν συντελούν σημαντικά στην απορρόφηση ανέργων.
            Οι αιτίες, γενικά, της ανεργίας είναι πολλές και ιδιαίτερα στη χώρα μας. Οι διεθνείς αλλά και οι Έλληνες οικονομολόγοι δεν συμφωνούν μεταξύ τους, γενικά, για τα αίτια της ανεργίας στις διάφορες χώρες. Γιατί ο καθένας βλέπει τα πράγματα από τη δική του σκοπιά και κοσμοθεωρία (άλλος από τη καπιταλιστική σκοπιά, άλλος από τη σοσιαλιστική άλλος από την κομμουνιστική κ. ό. κ. Έτσι οι οικονομολόγοι μας δεν συμφωνούν τόσο για τα γενικά αίτια στις διάφορες χώρες, όσο και για τα ειδικά αίτια ανεργίας στη χώρα μας.        
  

Αίτια ανεργίας των νέων της χώρας μας

-Εκτός από τις παραπάνω γενικές αιτίες που πλήττουν φυσικά και τους νέους, ας επισημάνω και τις παρακάτω:
- Έλλειψη επαρκούς βιομηχανίας στη χώρα μας, και ιδιαίτερα γεωργικής βιομηχανίας που μας αφορά ιδιαίτερα, που θα απορροφούσε εργάτες, τεχνίτες και επιστήμονες διαφόρων ηλικιών και ειδικοτήτων.
- Εξαιτίας της ανεπαρκούς βιομηχανίας μας, οι νέοι στρέφονται στην απόκτηση πτυχίου μη βιομηχανικών ειδικοτήτων με συνέπεια να υπάρχει σε ορισμένους επιστημονικούς κλάδους κορεσμός, δηλαδή ανεργία (νομική, οικονομολογία, γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί, κλπ).
- Αδυναμία του Κράτους να απορροφήσει όλους τους πτυχιούχους των «συνηθισμένων» πτυχίων.
- Τελείως ανεπαρκής έρευνα  και ιδιαίτερα εκείνης που συνδέει τη βιομηχανία, γεωργική κλπ, με τα Πανεπιστήμια. Η ντόπια έρευνα θα απασχολούσε και νέους επιστήμονες, αλλά θα βοηθούσε  να αντικατασταθούν και είδη που εισάγονται από το εξωτερικό με δικής μας παραγωγής/κατασκευής, οπότε θα δημιουργούνταν θέσεις εργασίας και για εργατοτεχνίτες, νέους ή μεσήλικες.
- Όσον αφορά τους ναυτικούς μας, τα αίτια της ανεργίας τους είναι ότι η ποντοπόρα ναυτιλία μας επανδρώνεται εδώ και καιρό από ναυτικούς άλλων χωρών «φθηνού εργατικού κόστους».